Happy ending in Thailand
Door: Lyd
Blijf op de hoogte en volg Lydia
28 Februari 2017 | Thailand, Bangkok
Ik heb de bus richting Thailand genomen, aangekomen bij de grens weet ik nog niet waar ik naar toe wil. Eerst de douane door. Dit is de eerste keer dat ik alleen over land een grens oversteek dus ik weet even niet hoe het in zijn werk gaat. Ik zie een lange rij staan en sluit aan. Iedereen met een ingevuld gevuld papiertje, behalve ik. Maak me een beetje zorgen want wil niet weer achteraan in de rij moeten aansluiten. Een Cambodjaan komt naar me toe en zegt voor 80 euro voor mij een Thais stempel te regelen. Dacht het niet. Ik blijf staan, hopende dat het goed komt. Papiertje blijk je helemaal niet nodig te hebben. Door de douane heen en sta in Thailand, en nu? Het eerste busje wat ik tegen kom gaat naar Koh Chang, laten we dat maar doen. Ik voel me volledig onthand omdat ik geen internet meer op mijn telefoon heb en niet weet waar ik naar toe wil. Na in totaal 12 uur reizen word ik gedropt op Lonely beach (wat verre weg van lonely is). De volgende ochtend word ik wakker en besef dat ik daar helemaal niet wil zijn. Pak vroeg in de ochtend mijn spullen en zoek een taxi die me terug naar de pier brengt. Aangekomen op het vaste land op zoek naar een taxi die me naar het centrum brengt. In het centrum op zoek naar een bus ticket richting Bangkok én een simkaartje, vervolgens op zoek naar een taxi die me naar het busstation brengt. De busreis duurt 8 uur zonder stop want er is een wc aan boord. Ik doe de deur open en een GIGANTISCHE pislucht wappert de bus in. Het licht werkt niet (misschien maar beter ook in dit geval) en het slot is kapot. Ik doe de flashlight van mijn telefoon aan en zie daar een vieze verroeste wc met bruine vlekken. Ernaast staat een emmer met water en een schepje (dat is om door te spoelen). Door de emmer is er niet veel ruimte om te staan, telefoon voor verlichting in de hand en de bus schommelt ook nog eens. Ik doe mijn uiterste best om vooral niets aan te raken. Met één hand laat ik mijn broek zakken. De wc beleg ik met een dikke laag tissues. Dit gaat prima. Met mijn broek nog omlaag sta ik op om de wc door te spoelen (lees: een schep water eroverheen te gooien), net op dat moment remt de bus en ik val in mijn blote kont naar buiten!! In 8 uur tijd heb ik weten te managen deze erbarmelijke activiteit 2x positief te kunnen volbrengen.
Het is een hele reis maar aangekomen in Bangkok voel ik weer hetzelfde fijne gevoel van 16 jaar geleden toen ik er was. Thailand blijft natuurlijk een pareltje in de wereld om te vertoeven. Het is jammer dat het volledig uitgewoond wordt door toeristen maar Thailand heeft een goede sfeer. De eerste dag loop ik met de zon op mijn snoet en een muziekje genietend door de straten van Bangkok. Op een ruit zie ik restaurant 'Broccoli Revolution' staan. Mijn ogen beginnen te stralen en met een big smile loop ik naar binnen. OMG I love this place!! Volledig uitgebreid vegan menu met de lekkerste hapjes en fancy inrichting. De afgelopen 2 busritten heb ik het moeten doen met een bus pringles, geroosterde erwten en fruit. Ik kan de barman bij binnenkomst wel zoenen!
Het leven in Thailand is een feestje. Heerlijk eten, shop walhalla en iedere dag een massage. Pad thai is mijn favoriete gerecht, ik eet zelfs het groene stengeltje, wat er ter decoratie bij ligt, op. Om ervaring op te doen ga ik iedere dag naar een andere salon voor een massage. Meestal word ik door dames gemasseerd maar deze keer is het een jongeman die me onder handen neemt. Ik lig op mijn rug op een bed afgescheiden met rode gordijntjes. De masseur doet het licht uit. Het is praktisch donker en hij begint met ritmische knedingen op mijn onderbeen. Met 1 hand aan de binnenzijde van mijn been en de andere hand aan buitenzijde gaat hij enthousiast mijn hele been omhoog. Aangekomen bij het einde van mijn been stopt hij niet en komt wel erg dicht tegen mijn bloemetje aan (zeg maar gerust er tegenaan) en blijft daar even ritmisch 'hangen'. Ondanks ik deze handeling normaliter wel kan waarderen, was het nu zéér onwenselijk. Ik ben ernstig aan afwegen of het misschien per ongeluk is of dat dit bij de massage hoort? Verschrikt open ik mijn ogen en kom nog net niet omhoog van de tafel, "Is dit een happy ending massage???", schiet door mijn hoofd. Naast mij hoor ik een man zachtjes kreunen. "Dit kreunen is van de pijn, toch? Toch!?" Ik lijk wel stoer maar als het op zulk soort dingen aankomt kan ik wel een assertiviteitscursus gebruiken. Deze A-relaxte reactie van mij deed de masseur weer onderaan aan mijn been beginnen. Enthousiast baant hij weer een ritmische weg naar boven. Gespannen wacht ik af wat er gaat gebeuren. Bijna boven aangekomen schuif ik in een reflex mijn hand voor mijn edele deel! Dat is duidelijk, geen happy ending voor Lydia.
Na mijn laatste onbehaaglijke busreis besluit ik First class naar Chiang Mai te reizen. In plaats van 6 euro betaal je 15 euro en voor 5 euro extra reis je First class. Met Nakonchair air, wat een fantastische organisatie! Het is net als een vliegtuig maar dan over de weg. Busstuwardess aan boord die je van alle gemakken voorziet. 30 Mega brede electrisch verstelbare ligstoelen. Tv voor je neus, eten/snacks en schone wc mét wc papier. Wat een genot! Je kunt wel stellen dat ik niet geslaagd ben in het mezelf ontdoen van de honger naar luxe en materiale zaken.....
Een van de dingen die ik in Azië enorm ben gaan waarderen is de anusdouche. Dat is de kleine hogedrukspuit die langs iedere toilet hangt. Die vieze pleeborstel die wij gebruiken kan de deur uit, geen remspoor is bestand tegen de anusdouche. Het heeft me 6 maanden gekost (vond het maar een vies en onhandelbaar ding) maar nu kan ik niet meer zonder. Het is echt heel fris en schoon èn je hebt minder toilet papier nodig. Een wijze monnik zei ooit tegen me, 'Een dinerbord was je toch ook af met water en veeg je niet even af met een papiertje?'. Goed argument wat me altijd is bijgebleven. Inmiddels ben ik dus enorme fan van de anusdouche en ik zou hem graag in Nederland willen introduceren.
Ik doe een dag tripje naar Chiang Rai. In de bus zit een grote grijze gezette man van in de 50, type kluizenaar. Zijn gemêleerde grijze haren staan stevig recht overeind. Naast hem zit een kittige slanke jonge Thaise man. Die beduidend meer aandacht aan zijn uiterlijk besteed. Ik noem ze even Brom B. en Ping. Na verloop van tijd wordt duidelijk dat Brom B. en Ping een stelletje zijn. Brom B. zit de hele reis met een zonnebril op voor zich uit te staren terwijl Ping met zijn telefoon (facebook) zit te spelen. Alle kiekjes die worden gemaakt worden gelijk sociaal gedeeld. Af en toe masseert Ping het grote harige been van Brom B. maar die lijkt daar niet op te reageren. Enkele knedingen verder wijst Brom B. naar zijn schouders, waaropvolgend Ping fanatiek de schouderpartij begint te masseren. Ook daarop komt nog niet echt veel respons. We zijn aangekomen bij de grens van Myanmar en de hele groep stapt uit, gezamenlijk lopen we wat shopjes af. Terug in de bus blijkt Ping er niet te zijn. Brom B. lijkt tot leven te komen en belt zijn liefje 5x. Hij begint zelfs tegen me te praten. Brom B. maakt zich duidelijk zorgen, zijn ogen worden wat vochtig. Na 20 minuten vinden we Ping terug, hij was aan het shoppen. Hierna was Brom B. ronduit aan het kletsen met Ping en liet meer affectie zien, ze zaten zelfs hand in hand. Deze emotionele trap onder de kont had Brom B. blijkbaar even nodig.
De eerste helft van mijn reis liet ik me vooral meeslepen door alle indrukken en ervaringen en was ik druk bezig met de wereld verkennen. De tweede helft lijkt meer in het teken van verkennen van mijn binnenwereld te staan. Niet meer zo snel onder de indruk van de zoveelste waterval of berg en laat menig tempel aan me voorbij gaan. Ik leer mezelf steeds beter kennen. Ben erachter gekomen dat ik toch wel wat structuur nodig heb. Je zou denken dat ik een vervente thrillseeker ben, dat ben ik dus niet. Ik vind het fijn om alle tijd en vrijheid te hebben maar regelmaat is ook een welkom aspect. Mijn happiness niveau hangt sterk af van de ruimte waar ik slaap en douche, dat moet vooral SCHOON zijn. Eten weegt ook zwaar op de happiness weegschaal. Ik hou van de natuur maar als ik er moet slapen voel ik me erg oncomfortabel (door alle insecten). Ik word blij van natuurlijke zeepjes en dingetjes :) Vind het heerlijk om te reizen en nieuwe plaatsen te ontdekken maar ik gedij het beste als ik langer op 1 fijn plekje kan blijven. Ga dan graag naar hetzelfde fruitstalletje/eettentje/theehuisje enz. Niet zozeer voor mezelf (al ben ik vrij loyaal als iets goed is), maar ik geniet van de blik in hun ogen als ze me weer zien aankomen. Het schept een band. Ze weten wat ik graag heb, doen een stapje extra en ik geef meer geld en extra waardering daarvoor terug. Net als in een relatie; geven en nemen. ;) Met deze hernieuwde bevindingen over mijn persoon reis ik gerichter en kom steeds dichter bij mezelf.
Mijn favoriete land tot nu toe is Japan! Vanwege de structuur, enorme hygiëne, zeer beleefde mensen, de cultuur en natuur, de hoge ontwikkeling, het eten en de 100% veiligheid. Ja Japan daar kun je wat mee!
Ik sta klaar om te boarden naar Kolkata - India waar ik midden in de nacht aan kom. Heb een hoop horrorverhalen over India gehoord dus ik ben licht gespannen.
Dankjulliewel voor alle leuke reacties! Alle warme en aanmoedigende reacties geven me goede moed om mijn reis te vervolgen.
Wish me luck in India.
Xxx
Het is een hele reis maar aangekomen in Bangkok voel ik weer hetzelfde fijne gevoel van 16 jaar geleden toen ik er was. Thailand blijft natuurlijk een pareltje in de wereld om te vertoeven. Het is jammer dat het volledig uitgewoond wordt door toeristen maar Thailand heeft een goede sfeer. De eerste dag loop ik met de zon op mijn snoet en een muziekje genietend door de straten van Bangkok. Op een ruit zie ik restaurant 'Broccoli Revolution' staan. Mijn ogen beginnen te stralen en met een big smile loop ik naar binnen. OMG I love this place!! Volledig uitgebreid vegan menu met de lekkerste hapjes en fancy inrichting. De afgelopen 2 busritten heb ik het moeten doen met een bus pringles, geroosterde erwten en fruit. Ik kan de barman bij binnenkomst wel zoenen!
Het leven in Thailand is een feestje. Heerlijk eten, shop walhalla en iedere dag een massage. Pad thai is mijn favoriete gerecht, ik eet zelfs het groene stengeltje, wat er ter decoratie bij ligt, op. Om ervaring op te doen ga ik iedere dag naar een andere salon voor een massage. Meestal word ik door dames gemasseerd maar deze keer is het een jongeman die me onder handen neemt. Ik lig op mijn rug op een bed afgescheiden met rode gordijntjes. De masseur doet het licht uit. Het is praktisch donker en hij begint met ritmische knedingen op mijn onderbeen. Met 1 hand aan de binnenzijde van mijn been en de andere hand aan buitenzijde gaat hij enthousiast mijn hele been omhoog. Aangekomen bij het einde van mijn been stopt hij niet en komt wel erg dicht tegen mijn bloemetje aan (zeg maar gerust er tegenaan) en blijft daar even ritmisch 'hangen'. Ondanks ik deze handeling normaliter wel kan waarderen, was het nu zéér onwenselijk. Ik ben ernstig aan afwegen of het misschien per ongeluk is of dat dit bij de massage hoort? Verschrikt open ik mijn ogen en kom nog net niet omhoog van de tafel, "Is dit een happy ending massage???", schiet door mijn hoofd. Naast mij hoor ik een man zachtjes kreunen. "Dit kreunen is van de pijn, toch? Toch!?" Ik lijk wel stoer maar als het op zulk soort dingen aankomt kan ik wel een assertiviteitscursus gebruiken. Deze A-relaxte reactie van mij deed de masseur weer onderaan aan mijn been beginnen. Enthousiast baant hij weer een ritmische weg naar boven. Gespannen wacht ik af wat er gaat gebeuren. Bijna boven aangekomen schuif ik in een reflex mijn hand voor mijn edele deel! Dat is duidelijk, geen happy ending voor Lydia.
Na mijn laatste onbehaaglijke busreis besluit ik First class naar Chiang Mai te reizen. In plaats van 6 euro betaal je 15 euro en voor 5 euro extra reis je First class. Met Nakonchair air, wat een fantastische organisatie! Het is net als een vliegtuig maar dan over de weg. Busstuwardess aan boord die je van alle gemakken voorziet. 30 Mega brede electrisch verstelbare ligstoelen. Tv voor je neus, eten/snacks en schone wc mét wc papier. Wat een genot! Je kunt wel stellen dat ik niet geslaagd ben in het mezelf ontdoen van de honger naar luxe en materiale zaken.....
Een van de dingen die ik in Azië enorm ben gaan waarderen is de anusdouche. Dat is de kleine hogedrukspuit die langs iedere toilet hangt. Die vieze pleeborstel die wij gebruiken kan de deur uit, geen remspoor is bestand tegen de anusdouche. Het heeft me 6 maanden gekost (vond het maar een vies en onhandelbaar ding) maar nu kan ik niet meer zonder. Het is echt heel fris en schoon èn je hebt minder toilet papier nodig. Een wijze monnik zei ooit tegen me, 'Een dinerbord was je toch ook af met water en veeg je niet even af met een papiertje?'. Goed argument wat me altijd is bijgebleven. Inmiddels ben ik dus enorme fan van de anusdouche en ik zou hem graag in Nederland willen introduceren.
Ik doe een dag tripje naar Chiang Rai. In de bus zit een grote grijze gezette man van in de 50, type kluizenaar. Zijn gemêleerde grijze haren staan stevig recht overeind. Naast hem zit een kittige slanke jonge Thaise man. Die beduidend meer aandacht aan zijn uiterlijk besteed. Ik noem ze even Brom B. en Ping. Na verloop van tijd wordt duidelijk dat Brom B. en Ping een stelletje zijn. Brom B. zit de hele reis met een zonnebril op voor zich uit te staren terwijl Ping met zijn telefoon (facebook) zit te spelen. Alle kiekjes die worden gemaakt worden gelijk sociaal gedeeld. Af en toe masseert Ping het grote harige been van Brom B. maar die lijkt daar niet op te reageren. Enkele knedingen verder wijst Brom B. naar zijn schouders, waaropvolgend Ping fanatiek de schouderpartij begint te masseren. Ook daarop komt nog niet echt veel respons. We zijn aangekomen bij de grens van Myanmar en de hele groep stapt uit, gezamenlijk lopen we wat shopjes af. Terug in de bus blijkt Ping er niet te zijn. Brom B. lijkt tot leven te komen en belt zijn liefje 5x. Hij begint zelfs tegen me te praten. Brom B. maakt zich duidelijk zorgen, zijn ogen worden wat vochtig. Na 20 minuten vinden we Ping terug, hij was aan het shoppen. Hierna was Brom B. ronduit aan het kletsen met Ping en liet meer affectie zien, ze zaten zelfs hand in hand. Deze emotionele trap onder de kont had Brom B. blijkbaar even nodig.
De eerste helft van mijn reis liet ik me vooral meeslepen door alle indrukken en ervaringen en was ik druk bezig met de wereld verkennen. De tweede helft lijkt meer in het teken van verkennen van mijn binnenwereld te staan. Niet meer zo snel onder de indruk van de zoveelste waterval of berg en laat menig tempel aan me voorbij gaan. Ik leer mezelf steeds beter kennen. Ben erachter gekomen dat ik toch wel wat structuur nodig heb. Je zou denken dat ik een vervente thrillseeker ben, dat ben ik dus niet. Ik vind het fijn om alle tijd en vrijheid te hebben maar regelmaat is ook een welkom aspect. Mijn happiness niveau hangt sterk af van de ruimte waar ik slaap en douche, dat moet vooral SCHOON zijn. Eten weegt ook zwaar op de happiness weegschaal. Ik hou van de natuur maar als ik er moet slapen voel ik me erg oncomfortabel (door alle insecten). Ik word blij van natuurlijke zeepjes en dingetjes :) Vind het heerlijk om te reizen en nieuwe plaatsen te ontdekken maar ik gedij het beste als ik langer op 1 fijn plekje kan blijven. Ga dan graag naar hetzelfde fruitstalletje/eettentje/theehuisje enz. Niet zozeer voor mezelf (al ben ik vrij loyaal als iets goed is), maar ik geniet van de blik in hun ogen als ze me weer zien aankomen. Het schept een band. Ze weten wat ik graag heb, doen een stapje extra en ik geef meer geld en extra waardering daarvoor terug. Net als in een relatie; geven en nemen. ;) Met deze hernieuwde bevindingen over mijn persoon reis ik gerichter en kom steeds dichter bij mezelf.
Mijn favoriete land tot nu toe is Japan! Vanwege de structuur, enorme hygiëne, zeer beleefde mensen, de cultuur en natuur, de hoge ontwikkeling, het eten en de 100% veiligheid. Ja Japan daar kun je wat mee!
Ik sta klaar om te boarden naar Kolkata - India waar ik midden in de nacht aan kom. Heb een hoop horrorverhalen over India gehoord dus ik ben licht gespannen.
Dankjulliewel voor alle leuke reacties! Alle warme en aanmoedigende reacties geven me goede moed om mijn reis te vervolgen.
Wish me luck in India.
Xxx
-
28 Februari 2017 - 20:30
Oscar:
Hey Lydia, wat een meeleef verhaal. Je kunt zo mooi beeldend schrijven dat ik er bijna bij ben. Je avonturen maken het heel aantrekkelijk om ook de wijde wereld in te trekken, en dat gaat beslist gebeuren de komende maanden.
Ik heb ook zo'n behoefte aan de wereld ontdekken en liefst zelf ervaren. Afgelopen weekend zijn we naar een event geweest van Sandy Jadeja, die ons uitlegde hoe je waar dan ook ter wereld geld kunt verdienen met handelen op de financiële markten. Ik heb al veel geleerd op dat vlak, maar hij maakte het wel heel simpel en helder hoe je dat doet. In april gaan Tineke en Ik naar Londen om zowaar te leren voorspellen waar het naar toe gaat. En dat is een echte game-changer. Hij gaf aan dat je genoeg hebt aan pen, papier en een simpele 1 euro calculator met minimaal een percentagetoets er op. Ik verheug me op wat we van hem kunnen leren, want dat maakt het mogelijk om ieder gewenst bedrag onderweg "op te vissen" uit de financiële markt. Ik heb mijn website bijgewerkt (www.tolivit.com) en zal daar te zijner tijd ook een blog gaan bijhouden.
Het gebied waar je nu bent staat bij de Digital Nomads bekend als een van de mooiste plekken om te verblijven en te werken van de hele wereld, zeker als je budget niet al te groot is. Veel moois te ontdekken en een hele actieve Digital Nomad community in Chiang Mai. Er worden regelmatig themabijeenkomsten gehouden. Ook tussendoor kan je er vele reizende ondernemers tegenkomen die elkaar inspireren en helpen om puzzelstukjes in te vullen die nog missen. Google er maar eens op als je een computer kunt gebruiken ergens. Ik ga er graag ook naar toe als ik eenmaal op reis ben. Mijn dochter Isabelle studeert in juli af op de Academie voor Beeldende Kunsten Fotografie. Daarna hebben we afgesproken samen een reis te maken om het leven na school goed te beginnen. Ook hebben we nog een Yoga festival in Frankrijk op het programma en zou ik een paar eco-dorpen willen opzoeken in Europa. Eco-dorp Tamera in Portugal leek me een goed reisdoel.
India is een wereld apart. In het zuidwesten vind je de mooiste landschappen die je je kunt voorstellen. Ik heb een documentaire bekeken met exclusieve reisbestemmingen voor de superrijken, en dat deel van India was favoriet bij velen. In het zuidoosten is de One World Academy gevestigd, die mensen begeleidt om een krachtige creator te kunnen zijn en om zo dicht mogelijk bij je hoogste essentie en levensdoel te komen. De dochter van Tineke werkt in India bij de Miri Piri Academy, dat is een privé school vlak bij de Golden Tempel in het Noord Oosten van India (richting Nepal). Door de dichte bevolking in sommige gebieden en de gewoonte om alles wat brandbaar is te verbranden voor warmte, is er in veel gebieden veel smog overlast en moeten ze gezichtsmaskers dragen. Daar heb je aan de kust geen last van. India heeft net een enorme financiële verandering doorgevoerd: het ongeldig verklaren van het meest courante papiergeld. Dat heeft enorm effect op het dagelijkse leven van de Indiërs. We zullen er op voorbereid moeten zijn dat dit ook in onze eigen leefomgeving kan gebeuren. Banken zijn bezig om cash geld uit te bannen en mensen met spaarrekeningen zullen legaal worden onteigend. Ik krijg van insiders adviezen om op tijd te zorgen voor een voorraadje cash geld, de auto dagelijks volgetankt te houden en om schoon water en kaarsen in te slaan om in het geval van een crisis situatie, die dit jaar en volgend jaar gepaard gaat met de grootste economische crash ooit in de geschiedenis. Je kunt het beter op tijd weten dan dat je ineens niet meer kunt pinnen, tanken en boodschappen doen en in chaos belandt. Sandy Jadeja gaf zelfs aan dat hij een grote aanslag verwacht. De wereldeconomie is al jarenlang failliet en kan alleen nog voortbestaan door het bijdrukken van geld zonder borging. Wie nu nog vertrouwt op banken en spaargeld heeft zeer binnenkort niets meer. Laten we hopen dat we ons op tijd vrijgemaakt hebben om snel weg te kunnen zijn uit de meest getroffen gebieden. Een alternatief inkomen en een Bitcoin wallet zullen van levensbelang worden. Ik ben me in ieder geval vrij aan het maken om te kunnen vertrekken zodra ik het wil.
Nou, een heel verhaal, ik kreeg ineens inspiratie. Heel erg bedankt voor jouw reisverslag, ik wens je een hele fijne tijd in India en ben benieuwd wat je van India het fijnste vindt. Blijf alert en geniet van je vrijheid.
Veel liefs, en een vriendschappelijke hug, Oscar. -
28 Februari 2017 - 21:34
Victor:
Prachtig dat Azie, maar het grootste nadeel vond ik toch wel die gore, gore wc's. Kreeg de kriebels van je busverhaal, omg. Succes in India, want daar schijnt dit nog erger te zijn.;-) Japan ken ik niet, maar klinkt zeer aantrekkelijk, vanwege de genoemde redenen. Ben zelf in Hua Hin Thailand geweest, waar koning Bumibol woonde. Alles was daar zeer goed verzorgd vanwege zijn aanwezigheid. Ook de massages. Zonder happy ending!;-)
Grtjs
-
01 Maart 2017 - 15:23
Ine Van Zeeland:
Fantastische reis heb je meisje
Ik vind het erg leuk,om je verslagen te lezen
Ik wens je verder nog een hele mooie reis
Liefs Ine
-
01 Maart 2017 - 21:13
Karin:
Whaha geweldig verhaal weer lydia! Ik zie je zo door die wc rollen in je blote kont en die massage..hilarisch! Ik ben benieuwd naar India, maar doe alsjeblieft voorzichtig daarzo..ik heb t er niet zo op..india doe mij maar japan :) :)! Succes meid en enjoy! X -
03 Maart 2017 - 15:32
LeonG:
Hoi Lydia. Heb je verhalen van Moscow tot nu doorgelezen en ben onder de indruk van je ervaringen. Heel mooi weergegeven ook! Ben ook zeer benieuwd hoe je interne strijd tussen de twee werelden zich uiteindelijk ontwikkeld.
Je weet dat ik zelf ook van reizen hou en tweemaal in India geweest ben. De eerste keer in New Delhi was voor mij de meest heftige en controversiële ervaring tot dan toe en wilde nooit meer terug. Maar dat sloeg langzaam om in het verlangen om nog eens te gaan en ben 4 jaar later in Goa geweest en nu zou ik er zeker weer heen willen. Toen ik via linkedin vernam dat je naar India ging schrok ik even. Helemaal alleen, maar heb nu gelezen dat je al aardig je vrouwtje kan staan. Maar mocht het nodig zijn dan hoop ik dat je nog iets weet van de dag in Maastricht.
China staat al heel lang op mijn lijstje en heb via jou geleerd dat Taiwan er zeker bij moet :)
Waarvoor dank.
Veel plezier en succes in India!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
