Going crazy in Taiwan
Door: Lydia
Blijf op de hoogte en volg Lydia
05 November 2016 | Taiwan, Taipei
Oh yes Taiwan! Taiwan stond niet op mijn lijstje maar was de goedkoopste vlucht vanuit Japan. Wat een spontane verrassing! In Taiwan doen ze niet moeilijk. Kamperen op het strand, liften, high worden in een betelnut café, alles kan in Taiwan. Met 5 auto's ben ik van Hualien naar Kaosiung gelift, 375 km verderop. Nog geen 2 minuten wachten en de volgende auto stopte alweer, so easy. En zo vriendelijk dat ze zelfs drinken voor je kopen terwijl je een lift krijgt! Taiwan is erg veilig, tot nu heb ik geboft met de veilige landen. Al heb ik in Taiwan een klein voorproefje gekregen van hoe het ook wat minder fijn kan zijn.
Ik loop al een tijdje te zeulen met mijn zware backpack, ik moet nodig uitrusten en plof neer op een openbaar bankje. Iemand roept vriendelijk 'hallo!'. Een op het eerste oog aardige jongen. Er zit een stoel tussen ons in dus ik antwoord vriendelijk terug. Ik bekijk hem iets scherper en zie dat hij hele lange nagels heeft, rotte tanden en een paar afstervende tenen en ruikt verre van fris. Hij vraagt waar ik heen ga en trekt een landkaart uit zijn ranzige rugzak. Ineens schuift hij een stoel op en komt heel dicht tegen mij aanzitten. Met grote ogen en een open mond gaat hij als een sidderende slang over mijn lichaam. Ik krijg letterlijk de rillingen en sta snel op. Bij een volgende bankje komt er een man naar mij toegezwalkt. Hij heeft 1 oog, geen tanden en zijn gezicht is extreem ingevallen. Met een slepend been komt hij richting mij, het lijkt wel een zombie. Heel even denk ik dat ik een horrorfilm ben beland. Gespannen en afwachtend laat ik de man op me afkomen. Op ongeveer een halve meter afstand stop hij en opent met 1 forse beweging een grote tas. Geen paniek, hij wil kauwgom verkopen. Hij moet alleen nog wat aan zijn verkooptechniek en presence werken. :)
Al reizende kom je erachter wat je écht nodig hebt en wat zonde van het geld en het gewicht is. Het merendeel heb je niet nodig. Zoals een regenjas, solarlader, schoonmaakdoekjes, reisgids, een berg lenzen. Alles wat je mist kun je onderweg kopen. Wat ik echt niet kan missen is mijn lakenzak, Powerbank, Google maps, WC papier, Desinfectie handgel, Slippers en een tandenborstel. De rest is te verwaarlozen. Ik reis het liefst zonder reisgids; ga af op mijn eigen gidsen en wat de locals en andere reizigers me vertellen. Zo waan je van de geijkte paden af wat het reizen net wat smeuiger maakt. Ik check van te voren wel de Nederlandse ambassade site ivm veiligheid en visa.
In ieder land waar ik kom neem ik een klein souveniertje of een tattoo mee als herinnering. In Japan en Taiwan is dat een tattoo geworden Susanne :) Voor degene die zich druk maken over de tandarts op reis, dat is absoluut niet nodig. Ik ben hier naar de tandarts geweest en het is net zo professioneel, al dan niet professioneler dan in Nederland en 3 x goedkoper! Ze hebben fotos gemaakt, ik heb een holle kies laten vullen en een nieuw tandenknarsbitje laten aanmeten voor nog geen 120 euro!
Ik werd getipt over een spirituele eco village boerderij waar je vrijwillig tegen kost en inwoning kunt werken. Aangekomen op de boerderie is het eerste wat ik denk, hoe snel kan ik hier weer wegkomen? Mijn smetvrees en angst voor insecten werd tot over het maximale uitgedaagd. Het is een hele nieuwe wereld waar de mieren s'nachts over je heen kruipen, waar er altijd wel een mier te vinden is in iedere hap die je neemt en waar muggen, vliegen, kikkers, kevers, wormen en grote spinnen onderdeel van de dag zijn. Daarentegen zit je in een heerlijke omgeving ver van de buitenwereld vandaan, het geeft rust en ontspanning, je eet biologische gezonde maaltijden en bovenal maak je geen geld op. Uiteindelijk ben ik 5/6 weken gebleven en heb er een fantastische tijd gehad! Wat is het heerlijk om buiten in de natuur te werken. En vooral de mensen maakte het plaatje compleet. Je werkt, kookt, eet en slaapt samen met een groep mensen. s'Avonds speelde we een spelletje, keken we film, kletsten wat of dronken een biertje in het dichtsbijzijnde stadje. Om de beurt koken we met 2 personen. De meest culinaire hoogstandjes worden op tafel gezet. Het maakt overigens niet uit of je een lekker gerecht hebt gemaakt alles wordt bij mekaar in 1 bowl geflikkerd. In het begin moest ik er even aan wennen, maar later doe ik er net zo hard aan mee. Rijst/noedels, pasta, tofu, groenten, aardappels, lepel soep eroverheen en sla on top. De echte die hards gooien er ook nog het toetje bovenop :)
Mijn eerste vrije weekend breng ik door met twee andere vrijwilligers in Tainan, een stad 1,5 uur verderop met de bus. Met een stel uit het hostel gaan we naar een nachtclub. Entree betalen en de hele avond gratis drinken. In de club was iedereen losgeslagen, Taiwanezen zijn wild! Ik word aangerand door een meisje die me bij mijn borsten pakt en me kort daarna sandwiched met een kolossale onaantrekkelijke lesbienne. De mannen rijden al dansend tegen me aan en trekken mij naar zich toe. Wat is dit voor club??? Mijn vrienden zijn dronken en lijken zich prima te vermaken. De volgende ochtend wil ik zo snel mogelijk weg van iedereen. Ik heb maar 3 uur geslapen en bedenk ineens dat ik een labretpiercing wil. Ik zoek een piercing uit en wordt gevraagd op een bank in de winkel te zitten. Het is zondagochtend 11.00 uur. De naald komt tevoorschijn. Is het wel hygienisch? Doet hij het wel goed? Is het wel mooi? Ik twijfel. Het gaat snel ineens. Ik wil me terugtrekken maar ze stellen me gerust. Verdovingscreme gaat onder mijn lip. Ik zet me schrap. De naald gaat erdoor en inderdaad je voelt er haast niets van, maar godsklere wat een akelig iets! Ik sta op en kijk in de spiegel. Hij zit niet in het midden van mijn gezicht! Ik raak in paniek en roep 'Haal hem eruit, haal hem eruit!'. Ik word misselijk en val bijna flauw. Ze leggen me op de grond en ik krijg een zakje waar probiotica op staat wat zoet smaakt. Ik kom weer bij en besluit de piercing te houden. Ik loop op straat en vraag een vrouw of het in het midden van mijn gezicht is, nee zegt ze te ver naar rechts. Ik weer terug naar de winkel en onderga dezelfde afschuwelijke handeling maar dan 3 mm naar links. Aangerand en gepierced kom ik terug op de boerderij. Behoorlijk wild weekend zo na alle healing, kalmte en rust van de farm... De rest van mijn vrije weekenden besluit ik lekker op de boerderij te blijven, beter voor mij. :)
Ik had een ticket geboekt naar de Filippijnen. Door wat verwarring in welke nacht mijn vlucht was heb ik de vlucht gemist! Nieuw ticket geboekt en de goedkoopste vlucht van dat moment was naar Vietnam.
Dus inmiddels zit ik in Hanoi, aan het werk als English teacher. Het zal zo hebben moeten zijn. :) Later meer over mijn avonturen in Vietnam!
Een wijs meisje van 18 jaar zei bij het afscheid tegen me, "Keep on spreading your light and love over the world Lydia!". So that's what I will do.
Dikke kus!
Ps. Waarbenjij kent het gebruik van smileys niet alleen de klassieke zoals :), alle tekst na een smiley wordt helaas gedeporteerd.
Ik loop al een tijdje te zeulen met mijn zware backpack, ik moet nodig uitrusten en plof neer op een openbaar bankje. Iemand roept vriendelijk 'hallo!'. Een op het eerste oog aardige jongen. Er zit een stoel tussen ons in dus ik antwoord vriendelijk terug. Ik bekijk hem iets scherper en zie dat hij hele lange nagels heeft, rotte tanden en een paar afstervende tenen en ruikt verre van fris. Hij vraagt waar ik heen ga en trekt een landkaart uit zijn ranzige rugzak. Ineens schuift hij een stoel op en komt heel dicht tegen mij aanzitten. Met grote ogen en een open mond gaat hij als een sidderende slang over mijn lichaam. Ik krijg letterlijk de rillingen en sta snel op. Bij een volgende bankje komt er een man naar mij toegezwalkt. Hij heeft 1 oog, geen tanden en zijn gezicht is extreem ingevallen. Met een slepend been komt hij richting mij, het lijkt wel een zombie. Heel even denk ik dat ik een horrorfilm ben beland. Gespannen en afwachtend laat ik de man op me afkomen. Op ongeveer een halve meter afstand stop hij en opent met 1 forse beweging een grote tas. Geen paniek, hij wil kauwgom verkopen. Hij moet alleen nog wat aan zijn verkooptechniek en presence werken. :)
Al reizende kom je erachter wat je écht nodig hebt en wat zonde van het geld en het gewicht is. Het merendeel heb je niet nodig. Zoals een regenjas, solarlader, schoonmaakdoekjes, reisgids, een berg lenzen. Alles wat je mist kun je onderweg kopen. Wat ik echt niet kan missen is mijn lakenzak, Powerbank, Google maps, WC papier, Desinfectie handgel, Slippers en een tandenborstel. De rest is te verwaarlozen. Ik reis het liefst zonder reisgids; ga af op mijn eigen gidsen en wat de locals en andere reizigers me vertellen. Zo waan je van de geijkte paden af wat het reizen net wat smeuiger maakt. Ik check van te voren wel de Nederlandse ambassade site ivm veiligheid en visa.
In ieder land waar ik kom neem ik een klein souveniertje of een tattoo mee als herinnering. In Japan en Taiwan is dat een tattoo geworden Susanne :) Voor degene die zich druk maken over de tandarts op reis, dat is absoluut niet nodig. Ik ben hier naar de tandarts geweest en het is net zo professioneel, al dan niet professioneler dan in Nederland en 3 x goedkoper! Ze hebben fotos gemaakt, ik heb een holle kies laten vullen en een nieuw tandenknarsbitje laten aanmeten voor nog geen 120 euro!
Ik werd getipt over een spirituele eco village boerderij waar je vrijwillig tegen kost en inwoning kunt werken. Aangekomen op de boerderie is het eerste wat ik denk, hoe snel kan ik hier weer wegkomen? Mijn smetvrees en angst voor insecten werd tot over het maximale uitgedaagd. Het is een hele nieuwe wereld waar de mieren s'nachts over je heen kruipen, waar er altijd wel een mier te vinden is in iedere hap die je neemt en waar muggen, vliegen, kikkers, kevers, wormen en grote spinnen onderdeel van de dag zijn. Daarentegen zit je in een heerlijke omgeving ver van de buitenwereld vandaan, het geeft rust en ontspanning, je eet biologische gezonde maaltijden en bovenal maak je geen geld op. Uiteindelijk ben ik 5/6 weken gebleven en heb er een fantastische tijd gehad! Wat is het heerlijk om buiten in de natuur te werken. En vooral de mensen maakte het plaatje compleet. Je werkt, kookt, eet en slaapt samen met een groep mensen. s'Avonds speelde we een spelletje, keken we film, kletsten wat of dronken een biertje in het dichtsbijzijnde stadje. Om de beurt koken we met 2 personen. De meest culinaire hoogstandjes worden op tafel gezet. Het maakt overigens niet uit of je een lekker gerecht hebt gemaakt alles wordt bij mekaar in 1 bowl geflikkerd. In het begin moest ik er even aan wennen, maar later doe ik er net zo hard aan mee. Rijst/noedels, pasta, tofu, groenten, aardappels, lepel soep eroverheen en sla on top. De echte die hards gooien er ook nog het toetje bovenop :)
Mijn eerste vrije weekend breng ik door met twee andere vrijwilligers in Tainan, een stad 1,5 uur verderop met de bus. Met een stel uit het hostel gaan we naar een nachtclub. Entree betalen en de hele avond gratis drinken. In de club was iedereen losgeslagen, Taiwanezen zijn wild! Ik word aangerand door een meisje die me bij mijn borsten pakt en me kort daarna sandwiched met een kolossale onaantrekkelijke lesbienne. De mannen rijden al dansend tegen me aan en trekken mij naar zich toe. Wat is dit voor club??? Mijn vrienden zijn dronken en lijken zich prima te vermaken. De volgende ochtend wil ik zo snel mogelijk weg van iedereen. Ik heb maar 3 uur geslapen en bedenk ineens dat ik een labretpiercing wil. Ik zoek een piercing uit en wordt gevraagd op een bank in de winkel te zitten. Het is zondagochtend 11.00 uur. De naald komt tevoorschijn. Is het wel hygienisch? Doet hij het wel goed? Is het wel mooi? Ik twijfel. Het gaat snel ineens. Ik wil me terugtrekken maar ze stellen me gerust. Verdovingscreme gaat onder mijn lip. Ik zet me schrap. De naald gaat erdoor en inderdaad je voelt er haast niets van, maar godsklere wat een akelig iets! Ik sta op en kijk in de spiegel. Hij zit niet in het midden van mijn gezicht! Ik raak in paniek en roep 'Haal hem eruit, haal hem eruit!'. Ik word misselijk en val bijna flauw. Ze leggen me op de grond en ik krijg een zakje waar probiotica op staat wat zoet smaakt. Ik kom weer bij en besluit de piercing te houden. Ik loop op straat en vraag een vrouw of het in het midden van mijn gezicht is, nee zegt ze te ver naar rechts. Ik weer terug naar de winkel en onderga dezelfde afschuwelijke handeling maar dan 3 mm naar links. Aangerand en gepierced kom ik terug op de boerderij. Behoorlijk wild weekend zo na alle healing, kalmte en rust van de farm... De rest van mijn vrije weekenden besluit ik lekker op de boerderij te blijven, beter voor mij. :)
Ik had een ticket geboekt naar de Filippijnen. Door wat verwarring in welke nacht mijn vlucht was heb ik de vlucht gemist! Nieuw ticket geboekt en de goedkoopste vlucht van dat moment was naar Vietnam.
Dus inmiddels zit ik in Hanoi, aan het werk als English teacher. Het zal zo hebben moeten zijn. :) Later meer over mijn avonturen in Vietnam!
Een wijs meisje van 18 jaar zei bij het afscheid tegen me, "Keep on spreading your light and love over the world Lydia!". So that's what I will do.
Dikke kus!
Ps. Waarbenjij kent het gebruik van smileys niet alleen de klassieke zoals :), alle tekst na een smiley wordt helaas gedeporteerd.
-
05 November 2016 - 10:23
Petra Kruijt:
Oh Lydia, wat een avontuur weer! Ik ben inmiddels verslingerd aan je verslagen en dacht vandeweek nog 'wat duurt het lang, heb ik er soms één gemist?"
Gelukkig vanochtend weer een smulverslag in mijn mailbox.
Hoopgevend (voor mezelf, ahum) vind ik dat je je angst voor insecten en de primitieve manier van leven wél aangaat en uiteindelijk dan ook in jezelf overstijgt. Dapper!
Het lijkt ook geweldig om te beseffen dat je slechts die paar spullen echt nogig hebt.....wat hebben we in het luxe westen dan een ballast!
Ik hoop nog vele mooie verslagen te lezen!
ps. Hoe gaat de 'no poo'? :-) -
05 November 2016 - 10:23
Petra Kruijt:
Oh Lydia, wat een avontuur weer! Ik ben inmiddels verslingerd aan je verslagen en dacht vandeweek nog 'wat duurt het lang, heb ik er soms één gemist?"
Gelukkig vanochtend weer een smulverslag in mijn mailbox.
Hoopgevend (voor mezelf, ahum) vind ik dat je je angst voor insecten en de primitieve manier van leven wél aangaat en uiteindelijk dan ook in jezelf overstijgt. Dapper!
Het lijkt ook geweldig om te beseffen dat je slechts die paar spullen echt nodig hebt.....wat hebben we in het luxe westen dan een ballast!
Ik hoop nog vele mooie verslagen te lezen!
ps. Hoe gaat de 'no poo'? :-) -
05 November 2016 - 10:23
Petra Kruijt:
Oh Lydia, wat een avontuur weer! Ik ben inmiddels verslingerd aan je verslagen en dacht vandeweek nog 'wat duurt het lang, heb ik er soms één gemist?"
Gelukkig vanochtend weer een smulverslag in mijn mailbox.
Hoopgevend (voor mezelf, ahum) vind ik dat je je angst voor insecten en de primitieve manier van leven wél aangaat en uiteindelijk dan ook in jezelf overstijgt. Dapper!
Het lijkt ook geweldig om te beseffen dat je slechts die paar spullen echt nodig hebt.....wat hebben we in het luxe westen dan een ballast!
Ik hoop nog vele mooie verslagen te lezen!
ps. Hoe gaat de 'no poo'? :-) -
05 November 2016 - 10:23
Petra Kruijt:
Oh Lydia, wat een avontuur weer! Ik ben inmiddels verslingerd aan je verslagen en dacht vandeweek nog 'wat duurt het lang, heb ik er soms één gemist?"
Gelukkig vanochtend weer een smulverslag in mijn mailbox.
Hoopgevend (voor mezelf, ahum) vind ik dat je je angst voor insecten en de primitieve manier van leven wél aangaat en uiteindelijk dan ook in jezelf overstijgt. Dapper!
Het lijkt ook geweldig om te beseffen dat je slechts die paar spullen echt nodig hebt.....wat hebben we in het luxe westen dan een ballast!
Ik hoop nog vele mooie verslagen te lezen!
ps. Hoe gaat de 'no poo'? :-) -
05 November 2016 - 13:11
Jos Haemers:
Geweldig, wat je allemaal meemaakt en hoe je daarmee om gaat. Chapeau!! -
05 November 2016 - 14:03
Peter:
Hee stoere chick!
Machtig mooi verhaal over je laatste trip, je kan het pakkend
beschrijven..
Fijn te lezen dat jij de kunst vh niet nodig hebben ook meester bent nu,top!!
Benieuwd of die piercing nu 100% in het midden vj bekkie zit;)
Heb nu tijd om te reageren; heb een supermooi,licht,ruim en prachtig gelegen
appartement te Geldrop gevonden!
Uitkijkend over de kleine dommel vallei...zo fijn!
Ben ook klaar met schuldsanering en dat maakt veel los
Vandaar dat ik nu thuis ben met voorhoofdsholteontsteking en griep;
Na al het gesjouw en geregel vd verhuizing..
Ik had nie kunnen bedenken dat ik op deze manier zou gaan reageren maar
Ik luister naar m'n lijf..genoeg is genoeg..
Ook paar weken geleden begonnen met ACT training via bosstichting
Deze training kan ik strx gaan toepassen als ik (ws on januari) kan gaan
Werken bij diezelfde stichting..
Ben benieuwd naar je volgende avonturen
Stay True To yourself and Enjoy BIG time
Dikke knufff -
05 November 2016 - 20:17
Karin:
Haha geniaal lydia, ik smul van je verhalen! Als drukke mommy geniet ik plaatsvervangend van je avonturen vanaf de bank! Heel veel plezier nog en doe voorzichtig! Take care meid x -
06 November 2016 - 21:12
Kim:
Hoi Lydia,
Wat fijn om weer een verhaal van je te lezen, ik heb om de dag gekeken om te zien wat je aan het beleven bent! Gave piercing en tattoo! Superstoer hoe je op die boerderij bezig bent geweest.. veel plezier weer komende periode, ik ben benieuwd waar je dan weer uitkomt! Xx -
07 November 2016 - 10:02
Frank Van Kessel:
Wat een mooie lieve vriend is die Bella ;-)
Leuk dat je steeds weer grenzen verlegt waardoor het leven steeds makkelijker wordt!!!
Succes en veilige kilometers gewenst xxx. -
09 November 2016 - 01:14
Oscar:
Goh Lydia, al reizende heb je echt al een heel arsenaal levenservaringen opgedaan waarvan je het bestaan vroeger niet eens vermoed zou hebben, lijkt mij. Het is volgens mijn beleving soms best eng en confronterend om helemaal in je eentje tegenover wildvreemden te zitten die van alles van je willen, maar je reageert als een ware leeuwin en bijt goed van je af. Prachtig om te lezen hoe je de confrontatie aan gaat en voor jezelf opkomt.
Maar ik zie je ook vele momenten genieten, gelukkig lees ik dat in alle verhalen terug. Het lijkt me heel fijn om al die omgevingen en mensen en culturen te leren kennen. Het vergroot de perceptie waarmee je naar de inwoners van de diverse landen kijkt. Ik ben echt heel benieuwd naar je volgende avonturen!
Ik heb inmiddels al wat meer ontdekt over het leven als een Digital Nomad, ofwel wereldburger en ik ben via een speciale club aan het werken aan extra digitale bronnen van inkomen. In de landen waar je nu zit, kan je al heel veel met 500 euro per maand en de bronnen die we aanboren gaan dat met gemak bereiken. Een van de verdienmodellen bijvoorbeeld kost zo'n 30 seconden werk per dag en levert dagelijks 1,5% op gedurende de eerste 40 dagen, en je kunt al met 10 euro beginnen. Heel erg laagdrempelig dus en je hoeft niet eens te netwerken. Zo groeit het extra inkomen bijna vanzelf, en als het genoeg is om de vaste kosten te dragen, is het tijd voor de volgende stap. Op Mallorca blijkt een Ikea vestiging zelfs een goedkope ziektekostenverzekering aan te bieden waarvan je gebruik kunt maken als wereldburger. Een off-shore bedrijf oprichten maakt het mogelijk om het adres in Nederland te verwisselen voor een zakelijk adres in een belastingparadijs. Ik zou dat op de Seychellen wel zien zitten, dat ken ik alleen nog maar van het mooie behangetje in een van de slaapkamers. Ik hou je op de hoogte. Blijf vooral genieten van je ontdekkingstocht en schrijf je plannen en dromen voor jezelf op, dan ga je vast nog veel meer moois beleven. Geschreven exacte doelen leiden naar jouw totale vrijheid om de dingen te blijven doen waar je bewust voor kiest!
Groeten en goede reis! Oscar. -
21 November 2016 - 22:22
Suzie:
Jaaaaa weer een reisverslag! Heerlijk om te lezen, dankjewel! Xx -
28 November 2016 - 17:42
Victor:
Zo, dat was weer even geleden, gelukkig toch weer een verslag. Want die avonturen willen we natuurlijk niet missen. Heel leerzaam allemaal ook. En wat een gedoe met die piercing. Je moet er wat voor over hebben om cool te zijn.;-) Verder lijkt het wel een aflevering van Fear Factor met al die beproevingen. Mooi verhaal weer, keep it safe, Lydia! -
05 Januari 2017 - 10:15
Hans:
Gefeliciteerd met je verjaardag. Maak er een mooie dag van.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
